Ik ben onschuldig of toch schuldig?

Vaak weten we niet eens waarom we handelen en reageren zoals we doen. Ik had een persoon in de bak waar we de levenslijn gingen toe passen. Hierbij gaan we in stapjes van 7 jaar kijken wat er gebeurd is in je leven. De minder leuke dingen, maar ook de mooie en blije dingen die je hebt meegemaakt. Tijdens een sessie werd opeens duidelijk dat die persoon zich steeds eenzaam voelde en dat nare dingen die in haar leven gebeurde eigenlijk haar eigen schuld toch zou zijn. Was dat werkelijk wel zo? Zo duidelijk kwam naar voren dat ze eigenlijk steeds onschuldig was en er helemaal niets aan kon doen.

Wat een emotie kwam er los en wat hielp Star hierbij mooi en bood steun. Nu na al die jaren wordt in eens inzichtelijk dat je al die jaren als thema eenzaamheid en je schuldig voelen als rode draad door je leven loopt. Voordeel van samen met Star hierna kijken dat je kunt voelen waar rode draad in je leven zit en wat voor mooi inzicht krijg je daar bij en kun je mooie stappen naar een fijnere toekomst zetten. Niet te vergeten dat herkennen ook als een stap voorwaarts is. Vaak zijn we heel hard voor onszelf, maar een stukje herkenning is al zo’n grote stap vooruit in je proces. Ook al ga je nog stapjes achteruit, uiteindelijk ga je vooruit en dat is zo waardevol en samen met mijn pony Star heb je hier grote stappen in je proces gezet.